@MarcoPolo_Pinocchio a Gedda
Partecipazione online |
Righe
Comuni
dal Capitolo XXXII
Lingue
Straniere
Malese Russo Francese
Cinese mandarino (Malesia)
Tedesco
Catalano
Latino
Gaelico-Irlandese
Taliàn
Veneto-Brasiliano
Lingue Locali/Dialetti
FrancoProvenzale Saluzzese (Cn) Genovese
Spezzino
Bergamasco
Milanese
Mantovano
Ostigliese (Mn) Friulano
Friulano (Ud) Bisiàc (Go)
Veronese Padovano Ciosoto (Ve) Goranto (Fe) Ferrarese
Carrarino
Romanesco Tiburtino (Roma) Napoletano
Procidano (Na) Materano Montalbano Jonico (Mt)
Rotondellese (Mt) Coratino (Ba) Molfettese (Ba) Squinzanese (Le)
Geracese (Rc)
Greco di Calabria (Rc)
Reggino Partinicese (Pa)
Catanese
Campidanese (Ca)
Mappa
Audioteca
Videoteca
|
|
|
Le stesse righe tradotte per @MarcoPolo_Pinocchio
di Roma
Righe in lingue straniere
Righe in lingue locali
Traduzioni
dal capitolo
XXXV in lingue straniere
Nel
grand’urto della caduta la candela si spense, e
padre e figliuolo rimasero al bujo. — E ora?... — domandò Pinocchio facendosi serio. — Ora, ragazzo mio, siamo bell’e perduti. — Perché perduti? Datemi la mano, babbino, e badate
di non sdrucciolare!... — Dove mi conduci? —
Dobbiamo ritentare la fuga. Venite con me e non
abbiate paura. Ciò detto, Pinocchio prese il suo babbo per la
mano: e camminando sempre in punta di piedi,
risalirono insieme su per la gola del mostro: poi
traversarono tutta la lingua e scavalcarono i tre
filari di denti. Prima però di fare il gran salto,
il burattino disse al
suo babbo: — Montatemi a cavalluccio sulle
spalle e abbracciatemi forte forte. Al resto ci
penso io. Appena Geppetto si fu accomodato per bene sulle
spalle del figliolo, il bravo Pinocchio, sicuro del
fatto suo, si gettò nell’acqua e cominciò a nuotare.
Il mare era tranquillo
come un olio: la luna
splendeva in tutto il suo chiarore e il Pesce-cane
seguitava a dormire di un sonno così profondo, che
non l’avrebbe svegliato nemmeno una cannonata. Traduzione in arabo a cura di Skander Ghorbal
studente della 3 media della scuola italiana di
Gedda
عند الصدمة الكبيرة، إنطفأت الشمعة وتركت الإبن
والأب في الظلام .
__ سأل بينوكيو بجدية "والآن"
__ والأن يا بني نحن ضعنا .
__ لماذا ضعنا ؟ أعطني يدك يا أبي ، إحذر أن تنزلق
.
__ إلى أين تأخذني ؟
__ لا بدّ أن نحاول الهرب . تعال معي ولا تخف !
__ بينوكيو أخذ أباه من يده ومشيا على رؤوس
الأصابع وصعدا إلى حلق الوحش : ثمّ مشيا فوق
اللسان وتجاوزا الصفوف الثلاثة من الأسنان .
قبل القفزة الكبيرة ، قالت الدمية الخشبية لأبيها
:
__ إركب على ظهري وامسكني بقوة . ولا تقلق .
__ بعد أن صعد "جيبيتو" على ظهر إبنه ، قفزا
بشجاعة في المياه وراحا يسبحان . كان البحرُ هادئ
كالزيتُ والقمر لامعاً وكان القرش يغط في نومٍ
عميق .
*******************
Traduzione in Turco - Gercec Oztunc e Ayliss Zeren
studenti della primaria della Scuola italiana di
Gedda
Bu
yetmezmiş gibi mum bitip söndü ve baba oğul
karanlıkta kalmıştı.
“Ya şimdi?” Diye sordu Pinokyo kaygıyla.
“Şimdi kaybettik.” “Neden kaybedelim ki?”
Bana elini ver babacığım ve dikkatli ol sakın kayma!”
“Beni nereye götüreceksin?”
“Tekrar
denemeliyiz. Benimle gel ve korkma.”
Bu sözler
ile Pinokyo babasını elinden tuttu ve sürekli parmak
uçlarında yürüyerek canavarın boğazından yukarıya
doğru tekrar tırmandılar. Sonra bütün dili geçtiler
ve üç sıra dişlerin üzerinden atladılar. Fakat son
büyük atlayışı yapmadan önce kukla babasına dedi ki:
“Sırtıma
çık ve sıkıca boynumdan tutun. Gerisini bana bırak.”
Geppetto hemen
iyice onun omuzlarına oturmuştu, Pinokyo ne
yaptığından emin suya daldı ve yüzmeye başladı.
Deniz yağ gibiydi, Ay tüm ihtişamıyla parlıyordu ve
Köpekbalığı mışıl mışıl uyumaya devam etti , top
patlasa bile uyandırmazdı onu.
|